Liesbeth Aerts • Frits Jansen
Regen ruist afwezig
in een grauwe tijd
Stilte geeft zich over
aan onbeslapen blauw
Tijd weegt de schaduwen
Die ochtend
uit verdoving vrijgekomen
en te groot voor woorden
trekt een gave lijn
van rechts naar links
Zwijgend
spiegelt het vlies van verlies
de tepel van hoop
Genezend gif
sijpelt langzaam in
stomend bloed
waarin afbraak gloeit
Hondsmoe zijn de uitgebluste dagen
In de schreeuw van Munch
verbergt ingehouden sterven
mijn donkerblauwste redding
OTHER WORKS
BLUE'S ON FIRE
#13032000
Op die buitensporig, duidelijke dag
leg ik je hoofd op mijn jas
Klik voor meer [...]
HET ZIJN VAN HET NIET-ZIJN
BRONS
Brons, honinggeel
koper in het loof
Klik voor meer [...]
NACHTFEEST
VANDAAG
De dertiende van de derde
grijp ik naast het leven
Klik voor meer [...]
IT HAS TO STOP
ALWEER
Alweer een dag
in een late witte winter
Klik voor meer [...]
MEDITATIEF GEDICHT
ZON OP MIJN HUID
Morgendauw ligt brandend stil
mijn ogen vochtig stranden
Klik voor meer [...]
AUTUMNDANCE
IS HET
Is het de hartslag van voorjaar
waar je toen lag
Klik voor meer [...]
THE BLACK BOARD
OPKOMEND LICHT
Opkomend licht verpakt de nacht
schuift grijs tussen de luiken
Klik voor meer [...]
TRYPICAL
IK BEN
Ik ben niet meer
jij wel, jij ademt
Klik voor meer [...]
NATURA ABSTRACTA
SPIEGEL
Tijd verdampt
in een spoor van sneeuw
Klik voor meer [...]
WINTER'S COMIN'ON
JAARWENDE
Oudjaar onder een koepel van sterren
Een regen van vuur verpulvert
Klik voor meer [...]
EKSTER
ER ZIJN ZO VAN DIE DAGEN
Waar weemoed klopt onder je huid
de wereld om je heen te groot, te zwaar is
Klik voor meer [...]
ALMOST DREAMIN'
MEMOIRE PURE
Niet weten wat het is
tijd doorleefd
Klik voor meer [...]
<
>